Po raz pierwszy od kilku miesięcy gazetka iNWD ma zaszczyt przedstawić... podsumowanie miesiąca!
"Podsumowanie miesiąca? I co z tego? Też mi zaszczyt."
Hejże, coś w tym jednak musi być, skoro dostaję zlecenie na podsumowanie miesiąca na hodowli. Tej biednej, porzuconej przez Gilfa na żer wilkom i hejterom smoczej hodowli. To jak, po kolei?

Event andrzejkowy

Jedna z kart autorstwa Spiki

Grudzień zaczęliśmy od końca (jakkolwiek to brzmi) z dawna ogłoszonego eventu andrzejkowego, z racji tego, że traktowani ze szczególną ulgą obywatele Nocnego Lasu otrzymują zawsze tyle czasu, by nawet największa oferma mogła sobie poradzić z dodatkowymi zadaniami, natomiast pechowcy, którym skrypt nie chciał być powolnym - otrzymać wsparcie techniczne od Gilfuina.
Narzekania? Co najwyżej nie za dużo i nadal okraszone optymistycznym uśmiechem. Przedstawiając za pomocą cytatów:

Co do samego eventu to miło widzieć, że w końcu się coś pojawiło.~ Mistis

Event ogólnie przypadł mi do gustu, nareszcie iskierka nadziei, że zacznie dziać się coś poważniejszego. ~Vertical

Tudzież z elementami krytyki:

Niemniej, po długim braku eventów i nowości poza wprowadzaniem wariantów chyba większość oczekiwała czegoś więcej. Rozumiem, że nieobecny na początku miesiąca gilfuin musiał spieszyć się z przygotowaniem i stąd taki minimalizm, dlatego żywię nadzieję, że jeszcze się doczekamy czegoś ciekawego w niedalekiej przyszłości ~ Tempestris

Nikt z kolei nie miał chyba wątpliwości co do jakości kart stworzonych przez smoczych grafików w konkursie. I dobrze.



Maraton rozdawania prezentów

Dzień Mikołajek był momentem, w którym powrócił kolejny event - znany wszystkim już maraton rozdawania prezentów. Jak widać, obawy o jego zapomnienie były nieuzasadnione (aczkolwiek dyktowane swoistym sentymentem, więc uzasadnione). O samym maratonie rozpisała się Cath w temacie miesiąca, ja się tylko pochwalę pozycją, którą osiągnąłem na liście najaktywniejszych wysyłaczy podarków.



Kalendarz adwentowy

Na samym maratonie wszakże się nie skończyło. Trzy dni później dodana została kolejna atrakcja - kalendarz adwentowy, kolejna okazja do zdobycia wielu, również cennych składników. Zachwytom nie było końca:

Rety, nie spodziewałam się czegoś takiego u nas w Nightwood ;) Już teraz biorę się za wypełnianie zadań. Naprawdę, bardzo ciekawy pomysł. A Wy co uważacie o tej innowacji w Nightwood? :) ~ Clarice

Oczywiście, kalendarz wymagał jeszcze dopracowania - zarówno na ten rok i następne. Jednakże problem z zaliczaniem wypraw został ostatecznie zlikwidowany i każdy zaangażowany mógł się nacieszyć pięknymi, zielonymi okienkami:

Pozostaje mieć nadzieję, że w przyszłym roku kalendarz pojawi się ponownie - razem z nowymi opcjami i nieco zwiększonym poziomem trudności zadań. Mi osobiście brakło jakiejś szczególnego wyróżnienia za wykonanie wszystkich zadań, ale wszakże:

Po to się coś robi pierwszy raz, by móc poznać opinie innych i następnym razem wziąć je pod uwagę. (: ~ Paweto

Na koniec jeszcze dodam, że w dniu wigilii, jak już co roku dodane zostały bożonarodzeniowe opcje.


 I ostatni element podsumowania - nowe smocze warianty, których w grudniu pojawiło się aż pięć. Aż? Ano porównując - we wrześniu, październiku i listopadzie cieszyliśmy się jedynie dwoma miesięcznie. Oto i one, wraz z opiniami użytkowników:

Boskość... to znaczy Melancholia Spiki

Jak dla mnie to chyba najlepszy wariant, jaki dotąd Spika wykonała. Ze wszystkich stadiów chyba najbardziej spodobał mi się dorosły (po lewej) ~ Hackeris

Rewelacyjny :) Profesjonalnie wykonany w każdym szczególe! ~ kamia93

 

Płomienny Ogień (popełniłem pleonazm?) autorstwa kamii93

Na pewno spodoba się wielu graczom. Jak dla mnie plusem jest wykonanie ognistych elementów, chyba najbardziej przekonujące z dotychczasowych wariantów. Nie podoba mi się za to plastelinowść ciała smoka, wydaje się on pozbawiony szkieletu.~ Yoy

Wariant mi się nie podoba ze względu na anatomię i cieniowanie ciała. Ogień dobry, reszta mi się rzuca na oczy.~ Zmora.

Ekstraordynarnie ekstrawagancki Anioł Sher.

Bardzo mi się ten Anioł podoba, ma fantastyczną kolorystykę i cudownie wyszedł z tymi wyrostkami. Miło też jakoś, że przy dość ekstrawaganckim stylu nawiązuje do starego selenowego szablonu ~ Tempestris

 Cynamonowo-jodłowe Święta Verr

Jest uroczy, ale kolory mocno przepalone, a wykonanie... poprawne. Jednak jakością odstaje od większości dodawanych obecnie prac.
Acz z pewnością stary szablon na plus. No i prezentuje się bardzo sympatycznie.* ~ Smocza pani

 Porażająca Elektryczność od kamii93

Idealnie wpasowuje się w żywioł i trudno go pomylić z Burzą. Kolory są świetnie dobrane, a te iskierki, jakby spięcia, robią dobre wrażenie.
Jedyny minus - trochę gumowe ciało smoka. ~ Elsa96

Bardzo mi sie podoba nowy wariant elektryczności, nie przeszkadza mi to iż smok jest (jak to mówią) "nieco gumowy". Nad anatomia można trochę popracować ale to wykonanie jest piękne! Nie mam żadnych zastrzeżeń.* ~ Alkharia

* pozwoliłem sobie nieco uatrakcyjnić estetykę tych wypowiedzi

Miij

Powoli dobiega końca czwarty już w Nightwood maraton rozdawania prezentów, podczas którego gracze obdarowywują się wzajemnie różnorodnymi pakunkami. Chociaż wszystkie z nich przemieniają się w złote prezenty, to jednak hodowcy dzielą się z innymi nie tylko białymi, ale również kolorowymi pakunkami. W ten sposób wyróżniają osobę, której składają podarunek, co jest niewątpliwie miłym gestem, który czyli listę prezentów w profilu gracza znacznie weselszą.

Różne poglądy na temat rozdawania prezentów

Nie wszyscy gracze wyznają ideologię rozdawania prezentów jak największej ilości osób. Wśród mieszkańców Nocnego Lasu znajdują się również tacy, którzy wymieniają się podarunkami wyłącznie z tymi, których znają. Nie podoba im się sprowadzania gestu wymiany prezentów do transakcji niemal handlowej, jaka często zachodzi w pokoju Zima. Wśród nich znajdziemy osoby o jeszcze bardziej konserwatywnych poglądach - prezentami nie powinno się handlować. Faktycznie, w obecnych czasach można spotkać wiele graczy, próbujących wykorzystać okazję i sprzedać prezenty za jak najwyższą cenę, jednak to rutyna dla handlarzy, którzy właśnie z tego czerpią swój kapitał. Można by było nad tym faktem się zastanowić, w końcu prezent niesie za sobą trochę inne znaczenie niż pozostałe przedmioty dostępne w grze. 

Szał rozdawania prezentów

Opisana powyżej grupa hodowców jest jednak mało liczna. Większość graczy z radością rozdaje podarunki innym osobom, a najbardziej aktywnych można podejrzeć na liście znajdującej się tutaj. Obok możecie zobaczyć, jak wyglądała jej część w chwili pisania tego artykułu. Udało mi się porozmawiać z czterema osobami ze szczytu tej listy, które z chęcią odpowiedziały na moje pytania. 

Mistis

Skąd pomysł na zdobycie pierwszego miejsca na top liście wysłanych prezentów? Od początku wychodziłaś z takiego założenia? 

Na pomysł ten wpadłam nagle, około miesiąca po zeszłorocznym maratonie. Prezenty zaczęłam zbierać właśnie pod koniec stycznia/na początku lutego. Co prawda najpierw chciałam się znaleźć po prostu na liście i tak też utrzymywałam, gdy ktoś mnie pytał... W miarę powiększania się mojej kolekcji (nie wiem szczerze skąd tyle nierozdanych prezentów w Nightwood!), poprzeczkę sobie podnosiłam, aż w końcu pomyślałam o pierwszym miejscu.

Potrafisz oszacować, jak dużo czasu spędziłaś na rozdawaniu prezentów?

Właściwie to zależy od dnia. Czasem trzeba było się pouczyć, więc jedynie odsyłałam osobom, które mi wysłały, ale jak już przysiadłam to chyba godzinę na dzień poświęcałam. Raz, może dwa, urządziłam sobie maraton ponad dwu - a może i trzygodzinny. Gdyby zebrać to w całość to myślę, że spędziłam około dwudziestu godzin na rozdawaniu prezentów wraz z wybieraniem osób.

Jesteś usatysfakcjonowana z tego osiągnięcia?

W jakiś sposób jestem zadowolona, swój ukryty cel póki co spełniłam. Zapowiadało się też, że będę mieć kilku mocnych rywali. Niestety, chyba ostatecznie zrezygnowali z pomysłu jeszcze przed Mikołajkami, dlatego cieszę się, że sama wytrwałam w tych prawie rocznych przygotowaniach. 

Jak oceniasz w ogóle pomysł maratonu prezentów w Nightwood? Chciałabyś zobaczyć więcej takich inicjatyw w Nocnym Lesie?

Sam event oceniam i wspominam zawsze bardzo dobrze! Pojawiały się plotki na Shoutboxie, że żadnych Świąt w Nightwood nie będzie, ale jak widać Gilf nie zawiódł :) Liczę na to, że tradycja rozdawania prezentów zostanie zachowana jeszcze długo. A więcej podobnych, równie ciekawych i angażujących inicjatyw nigdy za wiele! Co do samej atmosfery to ogólnie jest przyjemnie, ludzie są w większości życzliwsi przy takich wydarzeniach. No ale... Po paru dziwnych sytuacjach z komentarzami czy w wiadomościach prywatnych, odnoszę też wrażenie, że nie dla każdego to tylko zabawa.

Ile prezentów ci jeszcze zostało i czy dążysz do jakiejś konkretnej liczby rozdanych podarków?
Zostało mi prawie piętnaście tysięcy prezentów. Szczerze dążyłam do tego, aby rozdać równo dziesięć tysięcy. Wydawało mi się, że Bożonarodzeniowa Chatka była dostępna w tamtym roku do końca grudnia, a jej zniknięcie sprawiło, że przyspieszyłam z rozdawaniem w obawie, że maraton również zakończy się wcześniej. Event jednak trwa, a że dostałam jeszcze parę prezentów od osób, którym sama nie wręczyłam, więc nie mogłam ich tak zostawić bez odsyłania. Obecnie nie mam ustalonego pułapu. Może 10101 wyglądałoby ładnie?

Agu$$$

Dlaczego postanowiłaś rozdać w tym roku tak wiele prezentów?

Jak zwykle od paru lat to robię, a poza tym są święta :)

W poprzednich latach również aktywnie brałaś udział w maratonie rozdawania prezentów?

Tak, popatrz na mój profil :)

Wchodzę więc na jej profil, aż w końcu znajduję informację:

Masz jakiś szczególny sposób na wyszukiwanie kolejnych graczy, których obdarujesz?

A to moja słodka tajemnica :), ale najpierw wszyscy z klanu dostaję prezenty, a potem ... jak leci!

Oasis

Skąd pomysł na tak aktywne wzięcie udziału w maratonie rozdawania prezentów?

Ponieważ nie gram już aktywnie w smoki i mi się nudzi. Poza tym przebicie się teraz do listy najbardziej walecznych smoków jest niewykonalne, a mówiąc szczerze, odczuwam satysfakcje z wysokiego miejsca w rankingu.

Opracowałeś jakiś system wyboru obdarowywanych osób? Jak odnajdywałeś kolejne profile osób, które nie otrzymały od Ciebie podarku?W pierwszym dniu po prostu wchodziłem na profile osób, które miały rozdane najwięcej prezentów, więc miały też sporo podarków zwrotnych i własnie z tej listy dawałem. A potem już bardzo różnie, trochę z sb, trochę ze spisu graczy sortując lvlami, trochę oddałem i się uzbierało

Potrafisz oszacować, ile wydałeś na zakup prezentów?

Po chwili

Wydałem dokładnie 96 mln 250 tysięcy srebra.

Layen.

Rozdałaś ogromną ilość prezentów. Jak się z tym czujesz? Jesteś usatysfakcjonowana?
Oczywiście, tym bardziej, że początkowo nie miałam w planach wysyłania takiej ilości podarków i zaczęłam trochę później. Musiałam sporo nadrabiać. Uwielbiam jednak dawać innym prezenty, więc miałam również satysfakcję z samego rozdawania, a nie tylko z pozycji w rankingu.

Potrafić oszacować czas, który poświęciłaś na rozdanie takiej ilości podarków?
Dokładnie nie potrafię. Na pewno były to co najmniej 2 godziny dziennie. ; )

Dużo prezentów Ci jeszcze zostało do rozdania? Dążysz do jakiejś konkretnej liczby?
Swój cel (4000 prezentów) już osiągnęłam. Na tym zakończyłam masowe wysyłanie prezentów, jednak w przyszłym roku postaram się obdarować jeszcze więcej graczy. (:

Skutki

Wraz z maratonem rozdawania prezentów nastąpiło w Nocnym Lesie wyraźne ożywienie. Na hodowlanym ShoutBoxie można było spotkać znacznie więcej nicków, niż normalnie. Pokój Zima niemal nieustannie był oblegany. Można było wreszcie zobaczyć, jak liczna jest społeczność Nightwood i jak wielu hodowców przecina leśne ścieżki. Zapewne wielu z nich pojawiło się wyłącznie okazjonalnie. Mam jednak nadzieję, że część z nich zostanie na dłużej. 

Redaktor Naczelna
Catherinne_

Niespieszne kroki zwróciły uwagę zebranych na polanie ludzi. Wiedźma przemierzała leśną ścieżkę, zostawiając na śniegu wyraźne ślady, za nią zaś przez zaspę przedzierało się niewielkie stworzenie, któremu z białego puchu wystawała jedynie czarna, puchata kita, stercząc niczym peryskop na morzu. Kobieta przywitała się z przybyłymi, Pokuć zaś wylazł z zimowej pokrywy, prezentując wszystkim szeroki uśmiech i okrągły, wypchany świątecznymi smakołykami do granic możliwości brzuszek, przez co w tej chwili do złudzenia przypominał krzyżówkę bałwana z farbowanym Yetim. Klapnął ociężale pod jedną z choinek, przymykając złote ślepia i uśmiechając się z rozanieleniem, ewidentnie pozwalając odpłynąć myślom w stronę trawiącego żołądka. 

 METAMORFOZA:

podopieczny Rołdż, złocisty liść jesieni - Damienire

 

Damienire PRZED metamorfozą.

Imię: Damienire

Właściciel: Rołdż

Poziom:  20

Identyfikator: 3251822

Żywioł: melancholia

Wariant wyglądu: nr 28, autorstwa Spiki

Wredna Wiedźma
Coś łupnęło pod szafą, wywołując lawinę dezaprobujących chrumknięć. Czarne futro przemknęło w cieniu, zdradzając obecność właściciela, który zawisnąwszy na długiej, puchatej kicie pod karniszem zadyndał łebkiem w dół nad drzemiącą Rołdż, racząc ją najszerszym z możliwych uśmiechów, gdy tylko uchyliła powieki. W łapkach miętosił pergamin, na którym widniało:

"Witaj! Mamy zaszczyt obwieścić, że Ty i Twój Damienire zakwalifikowaliście się do Pokuciowej metamorfozy!"


Rołdż
Rołdż otwarła oczy i jak oparzona odskoczyła kilka kroków od miejsca, gdzie spała.
-Po, Po, Pokuć? -zapytała skołowana. Kiedy upewniła się, że to rzeczywiście wysłannik Wiedźmy podskoczyła z radości i klasnęła w dłonie.
-Chcesz ciasteczka Stworku? -zapytała jednocześnie budząc najmłodszego z gadów.


Wredna Wiedźma
Pokuć zmieszał się i jakby skurczył w sobie, widząc strachliwą reakcję. Zachrumkał ze skruchą, błyskawicznie przemykając po suficie i firanach, by klapnąć na poduszce, na której przed chwilą leżała dziewczyna. Wyciągał właśnie z kity pergamin, by podać go kobiecie, gdy do jego uszu dotarło słowo "ciasteczka". Następne, desperackie spojrzenie ogromnych oczu w stronę Rołdż powiedziało jej jasno, że tym jednym zdaniem kupiła stworzonko na całej linii. Demonek zastygł praktycznie bez ruchu i wbił w nią złociste ślepia w zachłannym oczekiwaniu na smakołyk. Na pergaminie, który zdążył przekazać widniało z kolei:
"Witamy w Pokuciowej metamorfozie! Zaczynajmy czym prędzej! Pierwsze i podstawowe pytanie: czy Twój gad będzie zmieniał wariant wyglądu?"


Rołdż
Rołdż z trudem wodziła wzrokiem za demonicznym stworkiem, o pięknych oczkach. To samo spojrzenie, którym Pokuć ją obdarzył, serwował jej Damienire kiedy oczekiwał na słodkości. Dziewczyna uśmiechnęła się od ucha do ucha i przyniosła jeszcze ciepłe ciasteczka.
-Które wolisz? Z marmoladą czy czekoladą? Mam jeszcze zbożowe no ale... -rzuciła wesoło podchodząc do stworka z miseczką pełną ciasteczek. Kładąc miskę obok Pokucia rozwinęła pergamin i przeczytała jego treść. -Hmm, Damienire chce być całkiem nowy! Wybraliśmy ten skormny i ciekawy do ozdobienia wygląd 

   -powiedziała patrząc na demonka.


Wredna Wiedźma
Dziewczyna nie zdążyła dokończyć pytania, nim stworek zwinął z misy czekoladowe ciasteczko, wpychając je sobie do pyska w całości, co skutkowało komicznym efektem chomika. Tymczasem przy akompaniamencie zadowolonych chrumknięć, chrupania i ciamkania litery na pergaminie zmieniły położenie: "świetnie! Powiedz nam zatem, jakiego typu ramkę sobie życzycie: obrazkową, broshową, a może teksturową?"


Rołdż
Rołdż uniosła brew widząc żarłocznego stworka. Ale po chwili uśmiechnęła się i obiecała zaraz przynieść kolejną porcję. Patrząc na pergamin bez zastanowienia odrzekła, że poprosi o tło obrazkowe.

Wyciągnęła również kartkę z juz przygotowanym zamysłem, prezentując ją Pokuciowi.

Wredna Wiedźma
Pokuć mlasnął po raz ostatni nad pustą miską, uśmiechając się z anielską błogością i pozwalając by jego długi, wężowy jęzorek dosłownie wyrolwał się na zewnątrz.  Litery na zwoju znów poprzeskakiwały: "Zatem w jakim klimacie obrazek Ci się marzy?"


Rołdż
Kiedy Pokuć wylizywał orkuszki, dziewczyna przyniosła już kolejną porcję. Pochyliła się na stworkiem i prosiła, aby nie mówił  Wiedźmie, że go tak napycha słodkościami! Odeszła kawałek od demonka, aby ten w spokoju mógł wcinać ciastka. Przysiadła na taborecie i zagłębiła się w pergaminie.
-Hmm. Klimat? Chciałabym żeby było skromnie. Smok ma być główną atrakcją. Ale żeby było epicko. Jak Melancholia to pewnie coś z lasem, ale zostawiam Ci Wiedźmo dowolność co do tego.


Wredna Wiedźma
Pokuć wyciągnął stertę obrazów z odmętów czarnej sierści i począł je przeglądać. W końcu jedna z prac nilTrace'a oraz obrazek Viccolatte przypadły Rołdż do gustu, więc stworzonko natychmiast zabrało się do pracy.

Etap pierwszy: ustawiamy art pod smokiem.

Specjalnym życzeniem hodowczyni było nie tylko dopasowanie obrazu tła, ale i wklejenie tam postaci, która gładziłaby smoka po łbie. Nie było łatwo znaleźć obrazek, który sprostałby wymaganiom, na szczęście jednak wspólnymi siłami udało się w miarę zgrać ze sobą dwa arty.

Etap drugi - zaczynamy barwienie.

Zaczynamy zabawę barwami! Za pomocą balansu odcieni sprowadzamy rysunek do bardziej odpowiadających nam odcieni, na których oprzemy dalsze przekolorowanie.

Etap drugi, kolejny krok: wyciągamy z obrazka
potrzebne nam odcienie.

Kontynuujemy przebarwianie artu, nadajemy mu na razie odpowiedniej tonacji barw. Wzmacniamy odpowiadające nam kolory, wygaszamy te psujące efekt.

Zwieńczenie etapu drugiego na warstwie tła.

Nadajemy obrazkowi głębi, dodajemy smaczki i akcenty kolorystyczne i ostatecznie dopasowujemy barwy do gada.

Przekolorowanie dodatku.

 

Teraz czas na dopasowanie sukni naszej pieszczącej gada damy. Kilka warstw i przesunięć suwaka ładnie wtapiają ją w otoczenie.

Etap trzeci: dodanie imienia.

Teraz wystarczy tylko dodać imię! Hodowczyni prosiła o czytelną, ale zgrabną czcionkę.
Tło możemy uznać za gotowe do założenia na smoka, nie zapominamy oczywiście o podpisie autorów artów.

Rołdż
-Taaak! -klasnęła w dłonie -Wygląda świetnie! Ciekawe jak na smoku. -zaczęła bacznie przyglądać się obrazkowi. Ściągnęła brwi, bo poczuła, że tło jest dość... zwyczajne. Jednak ugryzła się w język i postanowiła osądzić ciut później.


Wredna Wiedźma
Pokuć chrumknął, zadowolony z otrzymanej aprobaty, i zabrał się za dobieranie kodowania.
"Wolisz czcionkę bardziej fikuśną, czy dostojną?" pojawiło sie na zwoju.


Rołdż
-Dostojną. Jak najbardziej czytelną, bo to o to chodzi! -odparła bez namysłu.


Wredna Wiedźma
Stworzonko, otrzymawszy instrukcje, poczęło modzić. Dorzuciło również dwie wersje buttonów oraz kursor do wyboru:

i zaprezentowało efekt, sugerując wybranie drugiego przycisku.

Damienire PO metamorfozie.

Rołdż
Rołdż zobaczywszy, że Wiedźma skończyła, odeszła kilka kroków od Damienire, aby uważnie mu się przyjrzeć. Patrząc na małego gada klasnęła w dłonie. Maluch wyglądał rewelacyjnie! Podbiegła do Pokucia i pogłaskała do po trójkątnej główce. Chciała go przytulić, ale uznała, że to nie jest zbyt odpowiednie. Kazała wycałować Wiedźmę i serdecznie jej podziękować. Spakowała Stworkowi kilka ciasteczek na drogię i do herbatki z Wiedźmą. Zaprosiła Pokucia do siebie do domku jeszcze kiedyś jak będzie w okolicy. Uśmiechnęła się od ucha do ucha raz jeszcze patrząc na odnowionego Damienire.


Wredna Wiedźma
Pokuć kwiknął rozradowany, natychmiast wtykając nos w ciastkowy pakunek, po czym z ukontentowanym chrumkaniem poczłapał kaczkowatym krokiem w stronę okna. Pomachawszy ostatni raz, dał nura w ciemną noc, a jego złociste oczy rozpłynęły się w powietrzu.


Rołdż
Rołdż westchnęła cicho machając do oddalającego się Pokucia.
-I mnie przydałby się taki Stworek. -szepnęła do Damienire, który zmrużył oczka, a zaraz później wtulił się w nogi dziewczyny.

Damienire PRZED metamorfozą.

Damienire PO metamorfozie.

OCEŃCIE EFEKT METAMORFOZY!

>>> KLIK <<<

Grafiki do wykorzystania z tej metamorfozy:

Możecie ich użyć, jeśli tylko zaznaczycie w opisie smoka autorstwo T*D bądź zareklamujecie iNightwood.blogspot.com

KOLEJNY ODCINEK JUŻ 26 stycznia!

ZGŁOSZENIA DO 6 stycznia!

REGULAMIN ZGŁOSZEŃ

1. Zgłosić smoka może każdy użytkownik Nightwood, na konto którego nie jest nałożony ban i którego nick nie figuruje na pokuciowej Czarnej Liście. Za zgłoszenie smoka uznaje się dokonany w określonym terminie wpis (jako komentarz, w formie dowolnej) pod najnowszą dostępną notką (artykułem) pokuciowej metamorfozy, który musi zawierać:

•  * Nick hodowlany + link do profilu,
•  * Imię wybranego podopiecznego + link do ramki
•  * Preferowany przez gracza sposób kontaktu (PW/GG wraz z podanym numerem)

Jedno zgłoszenie = jeden smok.

2. Pod daną notką gracz może pozostawić tylko jedno zgłoszenie. Jeżeli smok nie zostanie wybrany, można go zgłosić ponownie dopiero po pojawieniu się trzech kolejnych publikacji "pokuciowych metamorfoz". Zasada ta dotyczy konkretnego smoka, nie usera, stąd gracz może próbować z innym gadem od razu pod kolejną notką.

3. Pokuć wybiera spośród najbardziej aktualnych zgłoszeń minumum jednego smoka, który zostaje poddany metamorfozie. Nie zależy to od kolejności wpisów, zasług gracza, czy jego stanu konta, ale tylko i wyłącznie od kaprysu stworka, ewentualnie rzutu monetą. Swoje szanse można zwiększyć poprzez ciekawe zgłoszenie i coś kreatywnego. Pamiętajcie, że to jest robione dla Was z chęci pomocy i dania Wam radości, a nie obowiązku - nie jesteśmy służbą - magiczne słowa zatem są jak najbardziej na miejscu, podobnie jak drobne i ciekawe "ofiary" dla Pokucia. (;

4.  Pokuć ma prawo wybrać więcej niż jednego smoka, jednak drugi i każdy kolejny nie musi pochodzić już ze zgłoszeń bezpośrednio spod poprzedniej publikacji: może być to pominięty wcześniej gad sprzed trzech-czterech odcinków lub chowaniec kogoś, kto w jakiś sposób szczególnie zapadł stworkowi w pamięć.

5. Wszelkie przejawy jojczenia, męczenia, natręctwa czy chamstwa skutkować będą lądowaniem na Czarnej Liście, podobnie, jak próby przekupstwa dobrami z gry. Pokuć/Wiedźma, ani żaden z redaktorów gazetki NIE czerpią z tytułu metamorfoz żadnych korzyści materialnych, prosimy zatem nie przesyłać na ich konta żadnych składników/srebra/rubinów, czy to w formie "zadatku", czy "podziękowania".

6. Gracz, który używa ramki/kodów/kursora/buttonów/opisu, które zostały dla niego stworzone przez Wiedźmę w ramach metamorfozy winien umieścić stosowną adnotację o tym w opisie smoka. Zabrania się też przeróbek wyżej wymienionych oraz zamazywania notki o autorach artów i ramki na smoczym tle.

7. Smok, który przeszedł Pokuciową metamorfozę nie może zostać zgłoszony na Smoka Miesiąca wcześniej, niż trzy miesiące po przejściu przemiany na łamach Gazetki.

8. Pokuciowe metamorfozy smoków pojawiać się będą nie rzadziej, niż raz na miesiąc. Zgłaszając smoka automatycznie akceptujemy regulamin.

ZAPISY W KOMENTARZACH UWAŻAM ZA OTWARTE!

ZOBACZ 5. ODCINEK!

 Koniec psot.

Wredna Wiedźma
The*Darkness

Pokuć

Znowu postanowiłam wylać trochę jadu, który oczywiście pieni się we mnie i wycieka nawet uszami, gdy tylko widzę kogoś innego niż JA, kto ośmiela się - ach, ach - siąść do klawiatury i pisać! (Wyjaśnienie odautorskie: wobec osób piszących ręcznie moje pokłady jadu i pogardy są już tak niezmierzone, że nawet o nich nie wspominam.) 

Słowem usprawiedliwienia odnośnie tego wstępu, trącącego nieco klimatem gimbazjalnego emo: chandra zimowa, pogłębiona przez permanentny brak czasu i niechęć doby do rozciągania się niczym guma.

Poza tym zawsze istnieje cień szansy, że hejterski wstęp przyciągnie Czytelników złaknionych internetowych przepychanek.

źródło: http://cdn2-b.examiner.com

Skoro tyle już sobie wyjaśniliśmy, niezwłocznie przechodzę do sedna sprawy. Jak być może zorientowali się co poniektórzy dość cierpliwi, by doczytać tytuł tego artykułu do końca - chodzi o poetyzację. Poetyzację w tekstach prozatorskich. Innymi gardzę zbytnio, by na nie wylewać jad. Łamane przez "nie znam się".

Uwaga, teraz będą pikantne szczególiki z życia Redakcji!

Napłynęło do nas ostatnio sporo podań tak zwanego Świeżego Mięsa, czyli chętnych do wstąpienia w nasze elitarne u doborowe szeregi. Bardzo nas to cieszy. 

Po pierwsze dlatego, że w tej chwili jesteśmy trochę jak żółwie ciągnące wóz pełen buraków - mamy, owszem, żelazną wolę, sporo cierpliwości, ale zwyczajnie ciągnie się to trudno, a szanse, że dotrzemy na targ na czas, są nikłe. Słowem, iNWD to duże przedsięwzięcie, które ogarnia niewielu ludzi. 

Po drugie zaś lubimy dręczyć Rekrutów.

W większości podań daje się zauważyć pewien tyci-tyci błąd (a właśnie, że poważny). Ich autorzy pomylili sobie prozę z poezją.

Z tego miejsca manifest: Nie, nie chcemy poezji w prozie!

źródło: http://kwejk.pl/ (no co ty nie powiesz?)

A teraz już mówię, w czym rzecz, bo - jak każdy niemal manifest - ten również jest zbyt radykalny.

Można całkiem bezpiecznie założyć, że wprowadzenie metafor, ciekawych porównań, niebanalnych epitetów, słowem poetyzacja języka literackiego, wpływa dodatnio na odbiór utworu. Mniej więcej równie bezpiecznie jak wsadzić w gniazdko widelec, bo wszak faza jest tylko w jednej dziurze. A nuż trafimy, a jak się pięknie popiszemy! Problem w tym, że takich popisujących się zwykle zgarnia karetka bądź właściciel najbliższego zakładu pogrzebowego. Wedle praw statystyki połowę, a wedle praw Murphy'ego wszystkich.

Tak jak przy wtykaniu czegokolwiek w gniazdko najpierw trzeba te nieszczęsne fazy sprawdzić, tak przy pisaniu prozy trzeba obchodzić się z wszelkim poetyzowaniem jak z tykającą bombą. Za każdym razem, gdy wchodzimy w metafory i rozbudowane porównania, balansujemy na skraju kiczu.

Demonizacja? Nic z tych rzeczy. Można czytać Hala Duncana czy Jacka Dukaja, zachwycać się nimi, ale zanim się samemu zacznie pisać, warto zdać sobie z czegoś sprawę: Nie jestem równie dobry. Nie mam tyle doświadczenia. Nie zgarnąłem tylu nagród. I przede wszystkim: Nie jestem Duncanem/Dukajem. Mam inny styl. To, co dobrze sprawdza się u nich, u mnie może wypaść bardzo, ale to naprawdę bardzo źle.

Jak zwykle przy tematach związanych z pisaniem, tu także występuje problem. Nie da się czegoś powiedzieć definitywnie. Proza i poezja nie różnią się od siebie aż tak - jedno i drugie musi mieć rytm oraz połysk jedwabiu, żeby naprawdę zachwycić. (Nie dosłownie, ale chyba czujecie, w czym rzecz, drodzy Czytelnicy? Tak wiecie, po rapersku - sercem, nie głową.)

W każdym razie poetyzowanie nie jest dobrym sposobem, by podciągnąć kiepski styl. Jeżeli uważamy, że piszemy słabo, nie sięgajmy po to narzędzie. Wszystko, co warto powiedzieć, da się powiedzieć prosto. Metafory, porównania i chwytające za serce językowe wariacje - to jest popisówa dla tych, którzy czują się pewnie. A i tak się ostro mogą na nich przejechać.

Uff, poważnie i uczenie się zrobiło.

Z racji tego, że oglądałam zacny film Real Steel i spodobał mi się pewien Azjata, kadr (z Rosjanką do pary, żeby męska część Czytelników też mogła gdzieś patrzeć):

źródło: http://www.focus.de/

Tym sentymentalnym, aczkolwiek nie całkiem sensownym akcentem kończę, dziękuję i żegnam się ciepło!

Cerro

Ho, ho ho! Cześć i czołem wszystkim. Zebraliśmy się tu, by oprowadzić chętnych po eventach, jakie klany na Zgromadzeniu organizowały w latach zeszłych. Mowa tu oczywiście jedynie o eventach z okazji Mikołajek, Bożego Narodzenia tudzież Sylwestra. Tak, będą obrazki. Wycieczka, za mną.

Niestety, większość z klanowych konkursów została przeniesiona do archiwów, stąd ich odgrzebywanie bywa nieco ciężkie. Ale staram się jak mogę. Oto i one, w kolejności chronologicznej. Z jednym wyjątkiem.

Rok Pański 2008

✱ Najstarszy event, jaki wygrzebałem, znajduje się na Tablicy Informacyjnej Opiekunów Nocy. Na czym miał polegać - nie wiadomo, jako że dostępu do Prastarych Sal w Zapomnianej Wieży nie posiadam (a osoby, które posiadają, link przekierowuje na stronę główną - czyli nic z tego nie będzie). Miały być wory prezentów, nieskomplikowane zasady i sędziowie. Mogło być interesująco.

Rok Pański 2010

✱ Dalej jest już trochę lepiej. Dostępu nadal nie posiadam, jednakże z treści zaproszenia wiem, że w Świątecznym Konkursie Zakonu Smoka zdobyć można było w sumie 13 mln srebra (całkiem sporo jak na te czasy) w zamian za a) najśmieszniejsze życzenia świąteczne b) najciekawsze opowiadanie o świętach Bożego Narodzenia w Zakonie Smoka z uwzględnieniem wszystkich zakonników c) najładniejszy obrazek przedstawiający Zakon Smoka zimą - technika dowolna.

✱ I wreszcie coś, do czego możemy zajrzeć, i to od całkiem niedawna. Z okazji świąt Dziedzictwo Otchłani zorganizowało drugą odsłonę swego słynnego konkurs na kreatywność, tym razem Odgryź bałwanowi marchewkę!. Zwycięzcy: Lysioo, Paweto i Kejshi podzielili się kilkoma milionami srebra, w zamian zostawiając dla potomnych swe kreatywne odpowiedzi na kreatywne pytania.

Rok Pański 2012

✱ Być może przepowiadany koniec świata zniechęcił klanowiczów do robienia czegokolwiek, co miało mieć miejsce kilka dni po nim (W końcu nawet WOŚP gra tylko jeden dzień dłużej po końcu świata). Nie przelękli się jedynie Tkacze Marzeń, organizując sylwestrowy bal. Zwyczajowy storytelling został urozmaicony o poszukiwanie powiązanych klimatycznie z klanem run. Poszukiwania te poprowadziła Liza, ja zaś do dzisiaj posiadam ajerkoniak, który z tej okazji mi sprezentowała.

nawet nie wyobrażacie sobie,
jak źle w podglądzie tego artykułu
wygląda biała choinka na białym tle.

Rok Pański 2013

I oto nastał rok dwutysięczny trzynasty, wiek miecza i topora, wiek wilczej zamieci; nadchodzi Czas Białego Zimna i Białego światła, Czas Szaleństwa i Czas Pogardy, Tedd Deireadh, Czas Koń... nie, chyba nie o to mi chodziło. Nieistotne. Tak naprawdę chodziło mi o to, że klątwa nicnieróbstwa w latach nieparzystych* została złamana. Ba, nawet dźgnięta podwójnie w same trzewia.
* z pewnym wyjątkiem, ale o tym już wspominałem i zaraz wspomnę znowu. 

✱ Pierwsza była Choinka z Otchłani. Dziedzictwa Otchłani, rzecz jasna. Pod nią to lądowały prezenty, które można było zdobyć na trzy sposoby. Primo, znaleźć je można było samemu, ukryte sprytnie w postach na terenach DO. Secundo, odpowiadając na nietrudne pytania na temat Dziedzictwa. Tertio, wykazując się dozą kreatywności w danym zadaniu.

✱ Świątynia Zagubionego Światła natomiast, widząc świąteczne przygotowania zzieleniała (bynajmniej nie z zazdrości) i postanowiła, że...

 

I samemu stała się armią zielonych grinchy. Niecelebrowanie świąt można obejść na trzy sposoby (czwarty nadal w planach - skoro świąt nie było i nie będzie, to i terminy nie zobowiązują): 

- można zaproponować sposób na zostanie Grinchem,

- napisać, za co się świąt nie lubi

- oraz spalić choinkę. Plotki głoszą, że z biednego drzewka szkoleniówki sypią się jak śnieg. Zeszłoroczny. Więc.. cel, pal?

kliknij, jeżeli jesteś piromantą

Srebrna Serpentyna

I doszliśmy wreszcie do owego wyjątku, co wcale nie jest wadą, a zaletą, bowiem już od lat Opiekunowie Nocy organizują spotkanie na Srebrnej Serpentynie. Czymże jest ta wiekowa i omszała tradycja? Wyjaśniając w skrócie, jest to swoisty interfejs służący do dzielenia się prezentami wśród społeczności NWD. Wygląd prezentu, zawartość i odbiorcę określa obdarowujący, Wilki zaś dbają o to, by w odpowiednim czasie obdarowywany dowiedział się o podarunku.

Na koniec artykułu mogę dodać, że z okazji zbliżającego Sylwestra również coś się pojawi. Więc jeśli nie macie innych planów niż komputer (nie żebym uznawał je za gorsze czy coś), patrzcie, obserwujcie, wyczekujcie, bawcie się.

Miij

"Tak to matki nam podały,

Samy także z drugich miały,

Że na dzień świętego Jana 

Zawdży sobótka palana." 

Jan Kochanowski, Pieśń świętojańska o Sobótce

Smok Świetlik, Smok Świętojański. Nazwa wśród niektórych budzi kontrowersje, niemniej cały pomysł jest naprawdę godzien uwagi. Temat został założony przez Morgause w grudniu 2010 roku, od tamtego czasu wielokrotnie zmieniany i dopracowywany, w mniejszym lub większym stopniu.

Geneza

Zapytana, dlaczego wybrała akurat świetlika, autorka wyjaśniła, że miała dwa powody. Po pierwsze, uwielbia te robaczki, ich widok poprawia jej nastrój. Są optymistyczne i delikatne. Przyznam się, że ciężko się nie zgodzić. Te ich migające odwłoki są doprawdy przeurocze, a widok latających robaczków świętojańskich coś w sobie ma. Może zauroczyć. Ale zbaczam z tematu.

Źródło: http://aga6a.blogspot.com/2010_07_01_archive.html

Chociaż bezpośredni link do grafiki twierdzi, że jednak Wikipedia.

Drugim powodem był fakt, że w NWD nadal w żaden sposób nie obchodzi się Nocy Kupały. No nie ma kompletnie nic, choćby najdrobniejszego eventu. A takie słowiańskie święto przecież dobrze wpasowuje się w klimat Nocnego Lasu, czyż nie?

Trochę historii

"Właściwie mało pamiętam z pierwotnej wersji, ale nigdy nie zapomnę chwili, gdy Ulven dodała swój gif do tematu. Od tamtej chwili gdy na niego patrzę, wiem, że właśnie ten ustawiłabym sobie - gdyby oczywiście pomysł wszedł. " ~ Morgause

Jak autorka opowiada, na samym początku istnienia temat na Smoka Świetlika był jej wpadką. Nie został dostatecznie dopracowany przed wstawieniem na forum. Ale ponieważ był jednym z jej pierwszych, zostało to wybaczone. Tym bardziej, że liczba wprowadzanych drobnych poprawek była bardzo duża. 

Na początku smok miał cztery różne historie, wszystkie napisane przez Morgause, wszystkie krótkie i, nie oszukując się, nie najlepsze. W owej wersji pomysłu pojawiał się też składnik zwany Zielonym Pyłkiem. Miał powstawać z martwych świetlików, czy czegoś w tym rodzaju. 

Wtedy też Morgause zbierała ataki smoka, czego przebieg można podziwiać na kartach tematu. Z podawanych przez graczy licznych propozycji wybrała te, które uznała za najlepsze. W efekcie można się cieszyć naprawdę klimatycznymi i satysfakcjonującymi nazwami. 

Również mniej więcej w tym samym czasie Shining Night napisała historię dla Świetlika. Jest także autorką obecnej, charakterystyki i opisów przedmiotów. Tu w jej stronę głęboki ukłon ode mnie, robota jest naprawdę świetna i dobrze się to czyta. 

A teraz czas na gwałtowny wiraż zmieniający bieg historii. 

Pomysł w swym obecnym kształcie i okazałości powstał dzięki dobroduszności Spiki, tu również ślę pokłony. Miało to miejsce przed kolejną fazą Morgause na reklamowanie tematu, który w związku z interwencją autorki Smoka Piasku przeszedł dużą transformację. I do dnia dzisiejszego zmieniano w nim właściwie jedynie grafiki. 

Dobra. Ale o co w tym wszystkim właściwie chodzi?

O Noc Kupały. 

Event. 

Smoka z eventu.

Normalnie kupalnocka trwa przez noc z 23 na 24 czerwca. Ale ponieważ jest to czas przerażająco krótki, jeśli chcieć zdobyć upragnionego Świetlika, event świętojański miałby trwać od 23.06 do 10.07. Niektórzy jęczą, że to za długo, ale osobiście zgadzam się z autorką - tyle czasu jest akurat w sam raz, nie za dużo i nie za mało. 

Podczas trwania eventu w Akcjach i Zdarzeniach pojawiałyby się dwie nowe opcje: Zielarka i Ognie Sobótkowe. Oprócz tego w ciągu tych kilkunastu dni można będzie również wysłać smoka Na Skraj Lasu - nową wyprawę, pozbawioną poziomów. 

Kolejno: obrazek Zielarki, Wyprawy i Ogni.

Ale po kiego grzyba nowa wyprawa? Nie dość już mamy?

Nie dość. Bo, jak już zostało wspomniane w historii tematu, pojawić się mają nowe przedmioty konieczne do stworzenia smoka. A, z całym szacunkiem dla konwencji fantastyki, nie wyobrażam sobie chabrów i rumianku rosnących w Zatoce albo Sferze Eteru. Prędzej na Cmentarzu.

To było po pierwsze. A po drugie, czemu niby miałoby być tak łatwo? Cały rok na znalezienie odpowiedniej ilości składników i potem tylko na event czekać, żeby zrobić smoka? No bez sensu. I dlatego właśnie bardzo dobrze, że nowa wyprawa, bo dzięki temu potrzebne składniki można będzie znaleźć tylko podczas owych parunastu dni. Wysilić się trochę!

Dalej. Mając już Chabry, Rumianki, Gałązki Brzóz i Jesionów należałoby pójść do Zielarki. Ta z przyniesionych składników zrobi nam wybraną wiązankę. Przy czym każda z pięciu daje różne efekty - z trzech uzyskujemy różny procent szans na zdobycie smoka, pozostałe dwie zmieniają się na składniki - specjalne lub szkoleniowe. 

Ale jak zrobić, żeby z ziołowej wiązanki był smok? I to jeszcze Świetlik? To przecież głupie.

A jednak nie. Tu sięgamy do korzeni święta, uprzejmie przytoczonych w pomyśle.

"Obchody Nocy Świętojańskiej rozpoczynały się od rytualnego skrzesania ognia z drewna jesionu i brzozy, ale przed tym następowało wygaszanie palenisk w całej wsi. W wybranym miejscu wbijano do ziemi kołek i zakładano na to jesionową obręcz oblepioną słomą. Następnie obracano szybko kołem, tak, że w wyniku tarcia zaczynało się ono palić. Zostawało wtedy zdejmowane i płonące toczono do wcześniej wykonanych stosów które znajdowały się głównie na wzgórzach.

Skakanie przez takie ogniska miało ich uchronić przed chorobami i złymi duchami. Palili też na stosach ofiary, głównie z drobnego ptactwa i magicznych ziół - miało im to zapewnić płodność."

Czyli innymi słowy, bierzemy naszą wiązankę i skaczemy sobie radośnie przez Ognie Sobótkowe. W locie wrzeszczymy, żeśmy Supermeni i wrzucamy ziółka do ogniska. Kiedy już wylądujemy, gapimy się w płomienie. I albo coś tam znajdujemy, albo nie. Ależ oczywiście, że coś znajdujemy. Popiół.

Obraz Iwana Sokołowa, przedstawiający rytualne skoki przez ogień. (I'm a Superman!)

Dobra, koniec z niewinnymi, suchszymi od Sahary żartami. 

Zależnie od naszego szczęścia i wybranej wiązanki możemy nie znaleźć niczego, wyciągnąć z ogniska jakiś przedmiot lub jajo. 

Uwaga, miejsce na przygarnięcie smoka trzeba mieć od razu. Jeśli nie weźmiemy jaja zaraz po wyciągnięciu go z ognia, szansa przepadnie i trzeba się będzie bawić od nowa. Khym, "bawić". 

Słowem podsumowania

Niezależnie od tego, że na sam koniec wzięło mnie na (trochę złośliwe, przyznaję) żarty, cały pomysł na żywioł uważam za jeden z najlepszych istniejących na Zgromadzeniu. Warto się w niego zagłębić, warto zagłosować na "tak". Całość jest rozbudowana i ciekawa, warianty są piękne, a przede wszystkim czytając czuć ten powiew oryginalności. Oby Świetlik rychło zagościł w Nocnym Lesie!

Pokazane warianty zostały wykonane przez UlvenFenrir i alkharię.

+ Cath: W tym roku z okazji Nocy Kupały na Małej Scenie był organizowany konkurs, o którym pisaliśmy tu oraz tutaj.

Akayla