227: Paczuszka Pandory 9: Gwiazdozbiór Smoka
Gdy w bezchmurną noc uważny obserwator spojrzy w stronę północnego bieguna nieba, w sąsiedztwie gwiazdy polarnej dojrzy długi, wijący się kształt, tworzony przez skupisko słabych gwiazd. Już starożytni zauważyli, że podłużny Kształt tworzony przez odległe słońca jest zadziwiająco podobny do potwornego, siejącego grozę stworzenia - smoka. Konstelacja jest rozległa, a kosmiczny gad sięga swoim łbem Lutni, krzywo spoglądając na jej sąsiada - bohaterskiego Herkulesa. Ciało gwiezdnego smoka wije się długimi serpentynami obok Małej Niedźwiedzicy i Wolarza, ogonem smagając grzbiet Wielkiej Niedźwiedzicy. Tyle dojrzy uzbrojony w lornetkę i odrobinę wyobraźni widz, pozostaje jednak pytanie, skąd na firmamencie wziął się ten tajemniczy, owiany złą sławą zwierz?
Chińska astrologia, która lokalizowała konstelację smoka pomiędzy dwiema niedźwiedzicami, nie kojarzyła go z dziką i złą bestią, a wręcz przeciwnie - chiński smok utożsamiany był pozytywnymi siłami, przyjaznymi ludziom. Z kolei starożytni grecy smoka Ladona, stugłową bestię strzegącą jabłoni rodzącej złote jabłka w ogrodzie Hesperyd. Mit głosi, że wiecznie czuwającego strażnika pokonał dopiero Herkules, a bogowie w uznaniu za wierną ochronę przenieśli gada na nieboskłon. Podobno smok ten nigdy nie zasypiał - być może to przekonanie wzięła się z faktu, że konstalacja Draco Draconis widoczna jest przez cały rok.
Ciekawostki:
- Najjaśnieją gwiazdą w konstelacji jest Etamin (= Eltanin), tworzący smoczą głowę.
- W starożytności Thuban pełnił rolę Gwiazdy Polarnej, wyznaczającej kierunek północny (zmiana ta związana jest ze zjawiskiem precesji osi ziemskiej). Thuban nazywany jest "ogonem smoka" choć ostatnią dużą gwiazdą tworzącą formę gada jest Giazaur
- Interesująca, ze względu na swoją nazwę, jest niepozorna Arrakis - takie miano nadał Frank Herbert pewnej pustynnej planecie w powieści "Diuna"
- Wokół gwiazdy 42 Dra odkryto planetę (nazwano ją 42 Draconis b)
- Gwiazdy Alwaid i Etamin są uznawane za "oczy smoka"
- Co roku, w październiku, można obserwować rój meteorytów, od gwiazdozbioru smoka nazywanych Drakonidami
Smok strzeże północnego nieboskłonu, nigdy nie mrużąc swoich uważnych ślepi. Czasami, odpowiednio rozzłoszczony, zieje ogniem, którego małe iskierki docierają aż do Ziemi .
źródła:
wikipedia.pl
dragonsblood.za.pl
astro.jasiu.pl
Chińska astrologia, która lokalizowała konstelację smoka pomiędzy dwiema niedźwiedzicami, nie kojarzyła go z dziką i złą bestią, a wręcz przeciwnie - chiński smok utożsamiany był pozytywnymi siłami, przyjaznymi ludziom. Z kolei starożytni grecy smoka Ladona, stugłową bestię strzegącą jabłoni rodzącej złote jabłka w ogrodzie Hesperyd. Mit głosi, że wiecznie czuwającego strażnika pokonał dopiero Herkules, a bogowie w uznaniu za wierną ochronę przenieśli gada na nieboskłon. Podobno smok ten nigdy nie zasypiał - być może to przekonanie wzięła się z faktu, że konstalacja Draco Draconis widoczna jest przez cały rok.
Najjaśniejsze gwiazdy budujące Smoka to:
α Dra (Thuban)
β Dra (Alwaid)
γ Dra (Etamin)
μ Dra (Arrakis)
ν Dra (Kuma)
ψ Dra (Dsiban)
λ Dra (Giazaur)
Gwiazdozbiór smoka:
α Dra (Thuban)
β Dra (Alwaid)
γ Dra (Etamin)
μ Dra (Arrakis)
ν Dra (Kuma)
ψ Dra (Dsiban)
λ Dra (Giazaur)
Gwiazdozbiór smoka:
Ciekawostki:
- Najjaśnieją gwiazdą w konstelacji jest Etamin (= Eltanin), tworzący smoczą głowę.
- W starożytności Thuban pełnił rolę Gwiazdy Polarnej, wyznaczającej kierunek północny (zmiana ta związana jest ze zjawiskiem precesji osi ziemskiej). Thuban nazywany jest "ogonem smoka" choć ostatnią dużą gwiazdą tworzącą formę gada jest Giazaur
- Interesująca, ze względu na swoją nazwę, jest niepozorna Arrakis - takie miano nadał Frank Herbert pewnej pustynnej planecie w powieści "Diuna"
- Wokół gwiazdy 42 Dra odkryto planetę (nazwano ją 42 Draconis b)
- Gwiazdy Alwaid i Etamin są uznawane za "oczy smoka"
- Co roku, w październiku, można obserwować rój meteorytów, od gwiazdozbioru smoka nazywanych Drakonidami
Smok strzeże północnego nieboskłonu, nigdy nie mrużąc swoich uważnych ślepi. Czasami, odpowiednio rozzłoszczony, zieje ogniem, którego małe iskierki docierają aż do Ziemi .
źródła:
wikipedia.pl
dragonsblood.za.pl
astro.jasiu.pl
Entomologia |
Gratuluję nowym redaktorom :D Świetne artykuły ;)
OdpowiedzUsuń