882: Świątynia Avatea - polinezyjskie bóstwo i łodzkie podziemia

Zgodnie z zapowiedzią w artykule dotyczącym wydarzeń związanych z pełnią księżyca i piątkiem 13-tego (link tutaj), przygotowałam krótki tekst na temat nowej wyprawy - Świątyni Avatea. 

Boskość.jpg

Tym razem gilfuin poszedł o krok dalej i zamiast sprowadzać do Nightwood bóstwa słowiańskie, celtyckie czy egipskie, dał nam dostęp do świątyni bożka z drugiego końca świata. Avatea pochodzi bowiem z wysp Cooka, czyli kilku kropeczek lądu na południowej części Oceanu Spokojnego, należących do Polinezji. Liczne legendy i historie opowiadane przez dawnych mieszkańców wysp składają się na mitologię Wysp Cooka. Według tego zbioru wierzeń świat wyobrażany jest jako rozległa skorupa orzecha kokosowego, której wnętrze zwie się Avaiki. Poza tym mowa jest o jakichś warstwach różnych światów i grubej łodydze, która daje początek wszystkiemu. Generalnie wygląda na to, że to bardziej skomplikowane. Tak czy siak na samym dnie łupiny, gdzie jej ściany prawie się stykają, żyje bogini zwana Varima te takere czyli Sam Początek. Osobiście wydało mi się strasznie przykre to, że ma do dyspozycji bardzo niewielki obszar, na tyle mały, że swoimi kolanami dotyka podbródka, a żadne inne ułożenie nie jest możliwe. 

Bogini bardzo zależało na potomstwie, ale że w zasięgu wzroku brak choćby śladu jakiegoś atrakcyjnego bożka, któregoś dnia oderwała kawałek swojego prawego boku, "jak owoc z drzewa", dając życie pierwszemu człowiekowi - Avatea (ogółem rzecz biorąc Varima te takere na tyle się spodobało odrywanie kawałków swojego boskiego ciała, że łącznie miała sześcioro potomstwa -  po troje z każdego boku). Avatea, zwany również Vatea co oznacza "południe" lub "światło", stał się ojcem bogów i ludzi, a także bóstwem księżyca i nieba. Był przystojniaczkiem, bo miał prawą połowę człowieka, a lewą ryby (syrenka-hipster). Część świata, którą Avatea otrzymał od swojej matki nazwano Te paparairai, czyli Cienka Ziemia.

Co ciekawe, w "Cook Islands Maori Dictionary" znalazłam słowo "avatea", które oznacza późny ranek lub wczesne popołudnie (od godziny 9 do 13). Przykładowe zdanie: E tū ki runga, kua avatea. oznacza Get up, it’s late in the morning.  

Przeraża mnie nieco wizja, że ten urodziwy lunarny bożek za świątynię obrał sobie przestrzenie leżące pod ulicami Łodzi, bo właśnie je przedstawia grafika wyprawy. Konkretniej są to podziemne zbiorniki wody pitnej, leżące pod osiedlem Stoki. Ze względu na konstrukcję i urodę, nazywane są podziemną katedrą, więc może to nie takie całkiem bez sensu. Bożek pół człowiek-pół ryba, zbiorniki na wodę zwane katedrą... to nie może być przypadek! Lecz do zbiorników wracając: ponad stulecie temu, bo w latach 1901-1909, zaprojektował je angielski inżynier Lindley, który wcześniej opracował też plany kanalizacji w Warszawie czy Pradze. A teraz "kopiuj wklej" z wikipedii, bo co tu więcej dodać:

"Sklepienie każdego zbiornika podpiera 81 kolumn, tworząc 100 kopuł. Stropy, ściany i podłoże zbiorników mają łukowaty kształt tak, by lepiej przenosić ciśnienie zgromadzonej w nich wody. Zbiorniki zasilane są wodą pochodzącą ze studni głębinowych w Łodzi (...)."

Generalnie ładne i ciekawe miejsce, więc zachęcam do odwiedzenia go (oprócz wysłania tam smoków, rzecz jasna). Obyście tylko nie spotkali Avatea, pluskającego się radośnie w jakiejś kałuży. 

Lady Adria

 Smok Świetlik wkrótce w gazetce. Potwierdzone info. :|