76: Leśne opowieści 4: Przygoda Ney 3

Ney

Kalgrin

W lesie Nightwood, jak zwykle od rana, na targowisku pojawili się już pierwsi hodowcy wyczekujący pojawienia się nowych składników w karawanie. Starsze smoki wracały z wypraw, a te młodsze wygrzewały swe ciała w blasku słońca. Nasza bohaterka, siedząc przed chatą myślała: Co zrobić dalej? Jej podopieczna szybko dorastała i coraz trudniej mieściła się w chacie. Nadszedł więc czas, aby zbudować jej przytulne gniazdko z dala od ludzi. Ney wybrała się więc do Kalgrina, który czekał na nią przy wejściu na targowisko. Odwiedzili karawanę oraz stoiska handlarzy, aby odszukać odpowiednich surowców, potrzebnych do budowy legowiska. Poszło im to sprawnie i następnego dnia wszystko było już solidnie zbudowane i gotowe. Wystarczyło teraz przenieś młodą smoczycę i jej nowe legowisko w odpowiednie miejsce. Wybrali miejsce na brzegu lasu, zaraz obok pól uprawnych i niedaleko zagrodzonej wielkim murem części targowiska. Okazało się ono idealne, gdyż było zupełnie odgrodzone od ludzkich miast. Tutaj mała smoczyca mogła uczyć się latać oraz bawić ze swoją panią. Każdego dnia Ney i Kalgrin przynosili ziarna oraz mięso aby prawidłowo się rozwijała. Czas poświęcali zarówno na zabawę jak i naukę, które są tak młodemu smokowi niezbędne do dalszego rozwoju. Młoda znachorka postanowiła nazwać swą podopieczną Avirreno, co oznacza ognisty motyl (avi-ognisty, rreno-motyl), gdyż smok ewidentnie był żywiołu ognia, a jak wcześniej opisano, z wyglądu przypominał wielkiego niezdarnie fruwającego motyla. Z Czasem Avirreno przyswoiła sobie nowy teren i śmiało oddalała się coraz to dalej, aż za góry i wielką rzekę. Uwielbiała bawić się wśród corocznie emigrujących stad motyli tak, jakby myślała, że jest jedną z nich, ale nic dziwnego, gdyż tak naprawdę nigdy nie widziała innego smoka. Zawsze samotnie, we własnym świecie, zastanawiała się kim jest. Ney wyczekiwała dnia, kiedy Avi będzie mieć już 50 dni na karku. Wtedy bowiem smoki mogą już używać smoczej mowy, którą dobrzy hodowcy doskonale znają. Pozostało jeszcze 8 dni, aby dowiedzieć się, co przez ten cały czas młoda smoczyca chciała jej przekazać.
- Kiedy skończysz 50 dni, przemówisz językiem twoich przodków... Tak naprawdę nie każdy jest w stanie zrozumieć każde słowo jakie smok usiłuje przekazać. Najtrudniej jednak i tak będzie mi usłyszeć twoje "krzyki". - Mówiąc to, Ney zastygła w głębokim spojrzeniu skierowanym na smoka, wyczekując jakiegoś gestu, który mógłby oznaczać zrozumienie słów.

Avirreno 

 Smoczę przechyliło lekko głowę i usiadło w swym legowisku,nagle skupiając swą uwagę na motylu, który przyleciał tuż obok jego pyska.
-Ach.. nie wiem czy mnie rozumiesz, ale z pewnością jesteś jeszcze za mały żeby skupić się na tym co mówię, dlatego też postanowiłam zabrać Cię na szkolenia do naszej akademii w Nibbie... - Szybko podnosząc się z ziemi odeszła w kierunku chaty, zostawiając zdezorientowane smoczątko całkiem same...

Elgrad - Najstarszy Znachor i Zaklinacz

Następnego dnia znachorka wybrała się do chaty swoich mistrzów, aby rozpocząć magiczne praktyki.
-Tak więc twoim zadaniem na jutro, uczennico, będzie zebranie różnych ziół i innych składników potrzebnych do przyrządzenia Leczniczego Wywaru. Oto i twoja lista. - Powiedział Elgrad - najstarszy ze znachorów.
-Oddechy Pustyni i Jaskółcze Ziela? Nie ma problemu! Zaraz wszystko przyniosę.
-Zaczekaj! To jeszcze nie wszystko. Chciałabym, abyć podczas jutrzejszej pełni księżyca, o północy zebrała trochę Kości Nieumarłego wraz z Kalgrinem.
-O północy? Czyżbym musiała się wybrać na cmentarzysko? To bardzo niebezpieczne...
-Owszem, dlatego wysyłam was razem. Znacie już podstawy zaklęć przeciw nieumarłym, więc poradzicie sobie.
Usłyszawszy rozmowę, do chaty wszedł Kalgrin, który wrócił właśnie z Akademii ze swoim Smokiem Księżyca Tagshem.
-Planujecie coś bez mojej obecności? - zapytał rozgniewany.
-O, Kalgrin, jak dobrze, że już jesteś. To bez znaczenia czy przypisane ci zadanie jest omawiane w twojej obecności lub też nie, bo i tak musisz je wykonać. - Odparł mistrz, po czym opuścił chatę, aby nakarmić swoje smoki.
-Jasne, jak zwykle najtrudniejsze zadania przypadają mnie, i nie mam nic do gadania! Świetnie...
-Nie denerwuj się Kalgrinie, przecież idziemy tam razem, damy sobie radę... Ja wezmę swoją Avi - Mówiąc to, Ney złapała Kalgrina za rękę i uśmiechnęła się.

Zatoka 

-Jak chcesz, ale pamiętaj, że to niebezpieczne miejsce i zabierasz swego smoka na własne ryzyko. - Pobiegł w stronę drzwi i udał się w kierunku Zatoki Błękitnych Mgieł.

Dziewczyna została sama w chacie. Korzystjąc z wolnego czasu, zaczęła dokładniej studiować zaklęcia przeciw nieumarłym, mając w sercu przeczucie, że ta misja będzie niezapomniana....

Averris